استقلال موسیمانه می تواند همان اسپانیای لوییز دلا فونته شود؟ به گزارش خبرگزاری دانشجو، این پرسشی است که بسیاری از اهالی فوتبال منتظرند به پاسخ آن برسند. زمان زیادی در دگرگونی در تیم ملی اسپانیا نمی گذرد. زمانی که دلافونته شجاعت به خرج داد تا بازیکنان زیر ۲۰ سال، پیراهن تیم ملی بزرگسالان اسپانیا را […]
استقلال موسیمانه می تواند همان اسپانیای لوییز دلا فونته شود؟
به گزارش خبرگزاری دانشجو، این پرسشی است که بسیاری از اهالی فوتبال منتظرند به پاسخ آن برسند.
زمان زیادی در دگرگونی در تیم ملی اسپانیا نمی گذرد. زمانی که دلافونته شجاعت به خرج داد تا بازیکنان زیر ۲۰ سال، پیراهن تیم ملی بزرگسالان اسپانیا را به تن کنند. پس از این تصمیم بود که لامین یامال برای نوجوانان اسپانیایی به نمونه ای کامل برای تحقق رویاها تبدیل شد.
اسپانیا با همین بنزین سبز به سمت قهرمانی یورو رفت و با شایستگی جام را مال خود کرد.
پیش از این، سرآللکس فرگوسن چنین شجاعتی به خرج داد. سالها تسلط لیورپول بر منچستریونایتد، هواداران را عصبانی کرده بود و سرآلکس تصمیمی را گرفت که سالها افتخار برای شیاطین سرخ به ارمغان آورد. او نسل طلایی یونایتد را با کمک از آکادمی ساخت. برادران نویل، رایان گیگز، نیکی بات، پس اسکولز و بخصوص دیوید بکام.
باشگاه آژاکس آمستردام سالهاست این گونه روزگار می گذراند. بازیکنان مستعد را از آکادمی به تیم اصلی می آورد و با فروش آنها خرج خود را در می آورد.
حالا به نظر می رسد زمان آن رسیده باشد که استقلال پوست بیندازد. زاویه دید هواداران با آن نگاه تند و تیز ابتدای فصل تفاوت دارد. نگاه باشگاه هم تغییر کرده. نگاهی که اجازه داد برای خرید رامین رضاییان، تا ریال آخر قرارداد را همان اول قرارداد پرداخت کنند.
حالا هواداران قهرمانی نمی خواهند چون می دانند این تیم با اتفاقات تلخ ابتدای فصل، دیگر به سمت قهرمانی نمی رود. آنها به این راضی شده اند که تیمی برای آینده ساخته شود. موسیمانه در همین مدت کم، نشان داد می خواهد از جوانان استفاده کند. اگر او سر قرار و قولش باقی بماند، بازیکنان شایسته فراوانی می توانند از این فرصت طلایی استفاده کنند. شاید مثل زمانی که آندو، مجتبی جباری، خسرو حیدری و خیلی های دیگر به یکباره راه ورود به تیم اصلی را پیدا کرده و در آسمان فوتبال ایارن درخشیدند.
همه منتظرند سرنوشت پیتسو موسیمانه را ببینند. اگر او بتواند از این گردنه خطرناک عبور کند می تواند به الگویی مناسب برای فوتبال ما تبدیل شود تا نسل سازی به بخشی قابل اعتنا در این فوتبال تبدیل شود. آنچه کی روش را در این فوتبال ماندگار کرد این بود که نسلی بزرگ و موفق ساخت. بازیکنانی که هنوز هم برای تیم ملی بازی می کنند.
